Biblioteka

Justyna Winiarczyk

Ukończyła:

• 5-letnie studia magisterskie na kierunku Bibliotekoznawstwa i informacji naukowo-technicznej Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.
• Studia Podyplomowe z zakresu Szkolny Doradca Zawodowy.

Pracuje w naszym liceum od 1 września 2001 roku.

Beata Burdelska

Ukończyła:

• 5-letnie studia magisterskie na kierunku Biologia w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach.
• Studia Podyplomowe z zakresu Biblioteki oświatowe i edukacja medialna.

Pracuje w naszym liceum od 1 września 2006 roku.

Szkoła miała oczywiście bibliotekę. Jej bardzo skromnym zaczątkiem był księgozbiór Szkoły Marty Łojkówny.

W roku 1923 Ministerstwo WRiOP przeznaczyło pewną kwotę na zakup książek dla szkół państwowych i wtedy, dzięki poparciu wizytatora Jana Michalskiego, Gimnazjum nasze otrzymało na ten cel siedem tysięcy złotych, co na owe czasy było pokaźną sumą. Książki zakupione za te pieniądze stały się podstawą księgozbioru Szkoły. Ponieważ trzeba było stale go powiększać, uznaliśmy za konieczne zainicjowanie stałego funduszu bibliotecznego. Fundusz biblioteczny tworzył się przede wszystkim z dobrowolnych składek uczennic, a także imprez lub dotacji Towarzystwa Przyjaciół Szkoły. Każda klasa wybierała dwie delegatki do komisji bibliotecznej, które oprócz, zbierania w klasie składki miesięcznej (20 groszy) pomagały przy wydawaniu książek danej klasie oraz rewindykowaniu wypożyczonych. Delegatki należały też do prowadzonego przez koleżankę Jadwigę Michalską kółka miłośniczek książki.

W ten sposób zbierała się kwota, która pozwalała na zakup książek i ich oprawienie.

W lokalu szkolnym przy ul. Nowowiejskiej biblioteka mieściła się w kilku szafach ustawionych w dość ciemnym kącie. W nowym budynku przy ul. Wawelskiej biblioteka była w specjalnej salce bibliotecznej. Umeblowaniem jej były półki z balustradą oraz biurko. Wydawanie i przyjmowanie książek odbywało się przy balustradzie zaopatrzonej w specjalnie pomyślane blaty i półki. W bibliotece była tylko literatura piękna w języku polskim, opracowania literackie oraz książki beletrystyczne dla młodzieży, książki zaś z innych dziedzin o charakterze popularnonaukowym, mieściły się w gabinetach lub pracowniach przedmiotowych.

Biblioteka pedagogiczna i metodyczna dla nauczycieli znajdowała się w sali konferencyjnej. Tam też były półki z pismami pedagogicznymi w języku polskim i niektóre w językach obcych. Inwentarz wszystkich dzieł biblioteki był wspólny, katalogi zaś oddzielne.

Książki do lektury obowiązującej mieściły się w szafach ściennych w poszczególnych klasach. Książki te kupowało Towarzystwo Przyjaciół Szkoły, przeważnie po piętnaście egzemplarzy jednego tytułu.

Praca biblioteki miała na celu nie tylko ułatwienie młodzieży zdobycia lektury obowiązującej, lecz bardziej jeszcze zaznajomienie jej z dobrą książką, stopniowe wciągnięcie i rozmiłowanie w lekturze wartościowej. W tym kierunku szedł główny wysiłek bibliotekarki, którą była w latach 1922-1939 kol. Jadwiga Michalska.

Z inicjatywy koleżanki Jadwigi Michalskiej powstała ,, biblioteczka latająca”. Zorganizowana w następujący sposób: każdy z grona nauczycielskiego kupował jedną książkę rocznie, książka obiegała wszystkich członków biblioteczki. Zmiana książek następowała według z góry ustalonego wykazu czytelników co 2-3 tygodnie.

Jadwiga Michalska (ur. w 1893 r. w Czemierówce pod Nowogródkiem) szkołę średnią ukończyła w Mińsku, studia polonistyczne - w Krakowie. Podczas pierwszej wojny światowej pracowała w szkole polskiej w Mińsku. Litewskim, a po powrocie do kraju była dyrektorką gimnazjum państwowego w Grodnie. Po wyjściu za mąż przeniosła się do Warszawy, od 1września 1922 r. rozpoczęła pracę w naszej szkole i uczyła w niej do1953 r.

Jako żona znanego bibliofila i zbieracza, szczególnie mickiewiczianów sama była także miłośniczką książki. Pełniąc obowiązki nauczycielki i wychowawczyni, przez wiele lat prowadziła bibliotekę szkolną. Robiła to z zamiłowaniem i wiele godzin poświęcała bezinteresownie tak wzbogacaniu i porządkowaniu księgozbioru, jak i upowszechnianiu książek wśród młodzieży.

Jej to zasługą w znacznej mierze była obficie zaopatrzona biblioteka szkolna, starannie oprawione książki, na co zbierała fundusze z groszowych opłat młodzieży. Jej zasługą były nade wszystko te liczne rzesze uczennic, które podczas pauz i po lekcjach spieszyły po książki do biblioteki. Jadwiga Michalska umiała budzić zainteresowanie czytelnictwem wśród młodzieży, umiała też odpowiednio pokierować czytelnikiem, uczyć poszanowania książek.

Żywa i inteligentna, o zainteresowaniach kulturalnych i wysokim poziomie etycznym, wskazywała młodzieży ideały piękna i dobra jako podstawowe wartości w życiu. Uczuciowa, przywiązana do tradycji polskich, gorąca patriotka, swym entuzjazmem porywała młode serca i umysły. Toteż cieszyła się szczerą sympatią uczennic. W każdym człowieku ceniła inteligencję, stąd rodzice miewali czasem do niej pretensje za rzekomo nierówny stosunek do uczennic. Koleżanka Michalska brała żywy udział w dyskusjach koleżeńskich i na posiedzeniach Rady Pedagogicznej, wnosząc zawsze ciekawy i indywidualny punkt widzenia. W gronie nauczycielskim lubiana za samodzielność myśli, za prawość i bezkompromisowość, za szerokie zainteresowania, za błyskotliwość i duży urok osobisty. Zmarła 22 listopada 1981 r.

Sekcja czytelnicza

Sekcja ta prowadziła czytelnię, która miała własne pomieszczenie, ładnie umeblowane specjalnie na ten cel zaprojektowanymi stolikami, szafami, półkami i fotelikami. Zdobiły ją także obrazy i ceramika ludowa. Sekcja składała się z dwóch delegatek klasowych, które wybierały przewodniczącą tj. główną czytelnianą, odpowiedzialną przed zarządem głównym samorządu. Czytelnia była czynna na dużych pauzach (mieliśmy je dwie ze względu. na brak miejsca dla wszystkich w jadalni podczas śniadania) oraz na szóstych lekcjach, poza tym mogły z niej korzystać uczennice w czasie wolnych godzin. Członkinie sekcji pełniły kolejno dyżury w czytelni, ogłaszały na tablicy tytuły ciekawszych. artykułów, dbały o porządek i prowadziły księgę ewidencji, która pozwalała zorientować się, ile uczennic korzysta z czytelni i jakie pisma są czytane.

Czytelnia posiadała w roku 1937/1938 następujące pisma: ;,Arkady", "Bluszcz", "Czyn Młodzieży", "Filomata", "Gazeta Muzyczna", "Iskry", "Kobieta Współczesna", "Lot Polski", "Morze", "Młody Zawodowiec", "Misje Katolickie", "Na tropie", '"Polska na morzu", "Pion", "Świat", "Światowid", "Sport Szkolny", "Tęcza", "Tygodnik Ilustrowany", "Ziemia", "Z bliska i z. daleka", "L'illustration", "Die Woche". Prócz czasopism czytelnia posiadała do użytku czytelniczek encyklopedię Świat i życie, Mały słownik języka polskiego Arcta, Słownik rzeczy i spraw polskich L. Bondy oraz Słownik wyrazów obcych Arcta i Słownik, etymologiczny Briicknera.

Na podstawie ,,Szkoła im. Juliusza Słowackiego w Warszawie”.